Η διαδρομή αρχίζει από τον κεντρικό δρόμο, στο σημείο που βρίσκονται τα εργαστήρια κεραμικής των Αρμολίων. Ακολουθούμε τον αγροτικό δρόμο, περνώντας μέσα από τον κάμπο με ελιές και μαστιχόδενδρα.
Πληροφορίες
Θέση: Νότια Χίος Είδος: Πεζοπορία σε ορεινό μονοπάτι.
Βαθμός Δυσκολίας: Εύκολο Μήκος διαδρομής: 1.355 μ.
Χρόνος: 30΄ - 45΄ περίπου Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Όχι
Μέγιστο/ελάχιστο υψόμετρο: 235 μ. / 80 μ.
Στο σημείο υπάρχει θέση ανάπαυσης με ξύλινα παγκάκια και τραπέζια καθώς και υπολείμματα κτιρίων, σύγχρονων του κάστρου, άγνωστης όμως χρησιμότητας. Η συνέχεια της πορείας γίνεται σε μονοπάτι με έντονη κλίση, ανάμεσα σε πεύκα, πουρνάρια, σχίνους και κουμαριές.
Συνεχίζοντας την απότομη ανάβαση, η θέα περιλαμβάνει τον κάμπο και το χωριό των Αρμολίων, τη Μονή Βρεττού και στο βάθος το χωριό Καλαμωτή και την παραλία Κώμης.
Πλησιέστερα στο κάστρο, το τοπίο αλλάζει σε βραχώδες με χαμηλή βλάστηση. Στη θέα μας τώρα έχει προστεθεί και το χωριό Πατρικά. Τα τελευταία μέτρα της πορείας γίνονται σε διαμορφωμένα σκαλοπάτια που καταλήγουν στην ανατολική πλευρά του κάστρου, σε σημείο όπου η κατάρρευση του τείχους μας επιτρέπει την πρόσβαση στο εσωτερικό. Δεξιά μας βρίσκεται ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος πύργος του κάστρου.
Αρμόλια: Τα Αρμόλια βρίσκονται 20 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την πόλη της Χίου και αποτελούν το κεντρικό σταυροδρόμι για τα νότια χωριά. Το χωριό έχει παράδοση στην κατασκευή και διακόσμηση πήλινων αντικειμένων. Στην είσοδο του χωριού υπάρχουν εργαστήρια κεραμικής. Τα σπίτια στα Αρμόλια είναι μικρά, χτισμένα από πέτρα, το ένα πολύ κοντά στο άλλο, με σκοπό να δημιουργήσουν ένα ενιαίο αμυντικό οικοδόμημα στα πρότυπα των οικισμών της περιοχής. Αξίζει ο επισκέπτης να κάνει μία βόλτα μέσα στα σοκάκια και τα καλντερίμια του χωριού και να επισκεφθεί την εκκλησία της Παναγίας, που είναι ενωμένη με τον Άγιο Δημήτριο στην πλατεία του χωριού, όπου σώζεται ένα από τα πιο ωραία Τέμπλα (χρονολογείται το 1744).
Κάστρο των Απολίχνων: Μεγάλο και εντυπωσιακό κάστρο στην κορυφή ενός λόφου με υψόμετρο 220 μέτρα, το οποίο είναι από τα μεγαλύτερα υψόμετρα της Νότιας Χίου. Η θέση του είναι τέτοια, που ελέγχει οπτικά τους Κάμπους της Καλαμωτής και των Αρμολίων, καθώς και τη θαλάσσια περιοχή της Κώμης. Χτίστηκε το 1440 από τον Γενουάτη Νικόλαο Ιουστινιάνι κι έχει σχήμα τραπεζοειδές. Τα τείχη του είναι διπλά και είχε μικρούς αμυντικούς πύργους. Στο εσωτερικό του υπήρχαν δεξαμενές νερού και 62 δωμάτια, καθώς και εκκλησία.
Στην περιήγησή μας μέσα στο κάστρο μπορούμε να δούμε τα ερείπια των δωματίων, τα απομεινάρια των αμυντικών πύργων με τις πολεμίστρες, που βρίσκονται στο ανατολικό και δυτικό μέρος και μεγάλο μέρος από το καλοδιατηρημένο και αρκετά υψηλό νότιο τείχος. Εξωτερικά και σε μεγάλη απόσταση από το νότιο τείχος, διατηρείται αμυντικός περίβολος με μικρότερο ύψος, που προφανώς κατασκευάστηκε για να δυσκολεύει την προσέγγιση του εχθρού, αφού δίχως αυτό η πρόσβαση μέχρι τα κύρια τείχη θα ήταν αρκετά εύκολη, λόγω της σχετικής ομαλότητας της πλαγιάς. Αντίθετα, η από βορρά πρόσβαση είναι δυσκολότερη, λόγω του απόκρημνου βράχου. Στον βορειοανατολικό πύργο υπάρχουν μεγάλα τοξωτά παράθυρα, τα οποία, πιθανώς κατά την κοινή πρακτική, χρησίμευαν ως είσοδοι με ανεμόσκαλες.
