Φτάνοντας στα Καμπιά κατηφορίζουμε προς την πλατεία του χωριού και λίγα μέτρα πριν απ’ αυτήν, ακολουθούμε δεξιά το κατηφορικό δρομάκι, που περνάει ανάμεσα στα σπίτια.
Πληροφορίες
Θέση: Βόρεια Χίος | Είδος: Πεζοπορία σε φαράγγι - ρεματιά. | Βαθμός Δυσκολίας: Εύκολο |
Μήκος διαδρομής: 3.370 μ. | Χρόνος: 1 ώρα και 30΄ περίπου | Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Όχι |
Μέγιστο/ελάχιστο υψόμετρο: 330 μ. / 0μ. | Υψομετρική διαφορά: 330 μ. | Προτεινόμενο σημείο έναρξης: Καμπιά |
Φτάνοντας στα Καμπιά κατηφορίζουμε προς την πλατεία του χωριού και λίγα μέτρα πριν απ’ αυτήν, ακολουθούμε δεξιά το κατηφορικό δρομάκι, που περνάει ανάμεσα στα σπίτια. Μετά το τελευταίο σπίτι, αρχίζει το μονοπάτι. Ήδη στην αρχή του μονοπατιού αντικρίζουμε το κατάφυτο φαράγγι, το οποίο διασχίζει η διαδρομή, να απλώνεται μπροστά μας.Ακολουθώντας το μονοπάτι κατηφορίζουμε, ακούγοντας τον ήχο του νερού, που με ορμή ρίχνουν οι παραπόταμοι μέσα στο χείμαρρο. Μόνος μάρτυρας για την ύπαρξη καταρρακτών η ακοή μας, αφού η πυκνή βλάστηση εμποδίζει την όποια οπτική επαφή.
Το μονοπάτι κατηφορίζει προς το ποτάμι και σε λίγο βρισκόμαστε να περπατάμε παράλληλα με την κοίτη. Στο σημείο αυτό, μέσα από την πυκνή βλάστηση, διακρίνουμε ένα όμορφο τοξωτό γεφυράκι για την προσπέλαση του μικρού καταρράκτη που σχηματίζεται. Η διαδρομή παράλληλα με το ποτάμι διαρκεί αρκετά, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση από πεύκα, πλατάνια, αγριοτριανταφυλλιές. Φτάνοντας στο δεύτερο γεφύρι, περνάμε απέναντι κι αφήνουμε την κοίτη δεξιά μας. Από κει το μονοπάτι ανηφορίζει, απομακρύνεται από το ποτάμι και περνά μέσα από τις καλλιεργημένες εκτάσεις. Το ύψος όμως που κερδίζουμε, μας επιτρέπει να έχουμε πανοραμική θέα των πλατανιών και των άλλων ειδών της υδρόβιας βλάστησης, που ακολουθούν τη ροή του νερού, καθώς και να απολαμβάνουμε την εικόνα που δημιουργούν οι απέναντι μετέωροι βράχοι με τα σκαρφαλωμένα πάνω τους πεύκα.
Το κάστρο της Ωριάς στέκει από πάνω μας, στην κορυφή ενός μεγάλου κάθετου βράχου. Στην αγκαλιά του βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και πιο πέρα το παρατηρητήριο των πουλιών. Καθώς συνεχίζουμε την πορεία μας, το μονοπάτι αρχίζει πάλι να κατηφορίζει και σε λίγο συναντά και πάλι το ποτάμι. Στο σημείο αυτό που τα εντυπωσιακά κυπαρίσσια κυριαρχούν, υπάρχει ένα μικρό φράγμα, από το χείλος του οποίου ξεκινά το πέτρινο αρδευτικό αυλάκι που οδηγεί το νερό στα περιβόλια. Μέσω του γεφυριού, που βρίσκεται λίγο παρακάτω, περνάμε απέναντι, έχοντας πάλι την κοίτη στα αριστερά μας. Βαδίζουμε δίπλα στο ποτάμι με τις ξερολιθιές των περιβολιών στα δεξιά μας. Πλάι στα πόδια μας, το αρδευτικό αυλάκι κατευθύνεται και αυτό προς τη θάλασσα, μοιράζοντας στο διάβα του νερό σε όλα τα υπερφορτωμένα από καρπούς εσπεριδοειδή.
Τα πρώτα αγροτόσπιτα έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους, όπως και ο δρόμος που έχει ανοιχτεί από την παραλία και οδηγεί προς αυτά. Στο τέρμα της διαδρομής φτάνουμε στη θάλασσα και στον υδροβιότοπο που σχηματίζει η εκβολή του ποταμού.
Το Κάστρο της Ωριάς: Βρίσκεται στην κορυφή υπερυψωμένου βράχου, όπου υπάρχει το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής και δεσπόζει πάνω από το κατάφυτο φαράγγι των Καμπιών. Είναι κτισμένο πάνω σε μία βραχώδη έξαρση του εδάφους και είναι μικρής σχετικά κλίμακας. Είναι ένα χαρακτηριστικό μεσαιωνικό οχυρό, που εκμεταλλεύεται με εξαιρετική δεξιοτεχνία τη φυσική οχύρωση του βράχου. Σώζονται στοιχεία από την εξωτερική του οχύρωση, αλλά όχι από τις εσωτερικές του εγκαταστάσεις. Πιθανολογείται ότι υπήρχε κάποιο κεντρικό κτίσμα, του οποίου τη θέση κατέλαβε αργότερα ο ναός της Αγίας Παρασκευής. Η χρονολόγησή του τοποθετείται στα Βυζαντινά χρόνια.
